Έσβησα πριν λίγο στο αμίλητο τασάκι
την τελευταία μου ελπίδα να ξεψυχήσω στο στήθος σου
ο πόθος καταθέτει στεφάνι
στην ίδια την μισοτελειωμένη προτομή του
η ποίηση ετοιμάζει εκ νέου
αμήχανα τις βαλίτσες της
και το επερχόμενο σκοτάδι θαρρετά
μετά από αιώνες σήκωσε ανάστημα.
Ψήγματα από ριπές φιλεύσπλαχνου αγέρα
έγιναν η ύστερη ανάσα στα πουλιά
που σχεδιάζουν πλέον μαζί μου
την σιωπηλή επιστροφή μας
στην ήρεμη κοιλάδα της ανυπαρξίας.
έγιναν η ύστερη ανάσα στα πουλιά
που σχεδιάζουν πλέον μαζί μου
την σιωπηλή επιστροφή μας
στην ήρεμη κοιλάδα της ανυπαρξίας.
Όνειρο και πραγματικότητα
θα έχουν να νοσταλγούν τουλάχιστον
το κατά τα άλλα ένδοξο παρελθόν τους.
θα έχουν να νοσταλγούν τουλάχιστον
το κατά τα άλλα ένδοξο παρελθόν τους.