Γράφει ο Δρ Ναπολέων Θ. Βλάσσης
Υπ/γος Συντονιστής Δημοτικού και Διοίκησης Κολλεγίου Ρόδου.
Αντιπρόεδρος Συλλόγου Κερκυραίων
«Δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά παρά να σκέφτομαι και να ενεργώ σαν ελεύθερο άτομο»
Κώστας Γεωργάκης
«Σε μερικούς ανθρώπους
Έρχεται μια μέρα που πρέπει
το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε.
Φανερώνεται αμέσως όποιος τό‘χει
έτοιμο μέσα του το Ναι,
και λέγοντάς το πέρα πηγαίνει
στην τιμή και στην πεποίθησή του».
Κ. Καβάφης
Πέρασαν 52 χρόνια από τη μεγάλη θυσία του Γεωργάκη και ως χρέος τιμής και μνήμης παραθέτουμε αυτά τα λόγια με την πεποίθηση ότι οι αξίες, τα ιδανικά και η θυσία δεν ξεφτίζουν όσα χρόνια και αν περάσουν.
Το 1970 ήμουν μαθητής στο ίδιο Γυμνάσιο το «Πρότυπο 2ο Γυμνάσιο Κερκύρας», στο οποίο φοίτησε ο Γεωργάκης και συζητήθηκε μετά από καιρό με άκρα μυστικότητα το γεγονός αυτό, μεταξύ των μαθητών, διατηρώ ζωντανή μνήμη από αυτό το γεγονός, και βέβαια αυτά τα γεγονότα νοηματοδότησαν τη μετέπειτα πορεία μας τις ιδέες και τις απόψεις μας.
Γεννήθηκε στην Κέρκυρα στις 23 Αυγούστου 1948 και τελείωσε με το 2ο Γυμνάσιο-πρότυπο στην Κέρκυρα και ήταν μέλος της ΕΔΗΝ, της Νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου. Ενώ σπούδαζε Γεωλογία στην Ιταλία τον Ιούλιο του 1970 αποκάλυψε ανώνυμα σε συνέντευξή του ότι η Χούντα των Αθηνών είχε διεισδύσει με ανθρώπους της και είχε διαβρώσει τις ελληνικές φοιτητικές οργανώσεις στην Ιταλία με στόχο την εύρεση των 'Δημοκρατικών' φοιτητών.
Αμέσως έγινε γνωστή η ταυτότητά του και επειδή φοβόταν για την τύχη της οικογένειάς του στην Ελλάδα, αποφάσισε να κάνει μια εντυπωσιακή ενέργεια, που θα προκαλούσε την προσοχή της διεθνούς κοινής γνώμης για την κατάσταση στην Ελλάδα.
Ο Γεωργάκης το βράδυ της 18ης Σεπτεμβρίου 1970, έγραψε ένα γράμμα στον πατέρα του, στον οποίο έλεγε:
''Αγαπητέ μου πατέρα, Συγχώρεσέ με για την πράξη μου αυτή. Δεν θέλω να κλάψης. Ο γιος σου δεν είναι ήρωας, αλλά ένας απλός άνθρωπος, όπως όλοι οι άλλοι.
Φίλησε αντί για μένα τη γη της πατρίδος μας. Δεν ήθελα να διατρέξετε οιονδήποτε κίνδυνο, εξ’ αιτίας της δραστηριότητός μου. Δεν μου έμενε, παρά να ενεργήσω σαν ελεύθερος άνθρωπος.''
Αφού τελείωσε το γράμμα, βγήκε από το σπίτι και με το 500αράκι Φιατάκι του, που είχε κολλημένη μια φωτογραφία του Ανδρέα Παπανδρέου στο παρμπρίζ του, έφτασε στις 3 τα ξημερώματα στην Πλατεία Ματεότι της Γένοβας. Πήρε τρία μπουκάλια βενζίνη από το πορτ μπαγκάζ και κατευθύνθηκε προς τα σκαλιά του Παλάτσο Ντουκάλε, στο οποίο στεγάζονταν τότε τα δικαστήρια της πόλης.
Περιέλουσε με βενζίνη όλο του το σώμα, άναψε το σπίρτο..και αυτοπυρπολήθηκε. Οι φλόγες τύλιξαν το νεανικό του σώμα και παρόλο που υπέφερε το φρικτό βασανιστήριο, ως μάρτυρας, είχε την ψυχική δύναμη και το κουράγιο να φωνάξει: «Το έκανα για χάρη της Ελλάδας, ζήτω η δημοκρατία, όλοι οι Ιταλοί ας αναφωνήσουν «Ζήτω η ελεύθερη Ελλάδα».
Αμέσως έτρεξαν κοντά του να τον σώσουν Ιταλοί εργάτες, οι οποίοι τον μετέφεραν στο Νοσοκομείο, όπου δέκα ώρες αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή.
Το γεγονός αυτό που είχε παγκόσμια απήχηση διέλαθε της λογοκρισίας και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
«ΤΑ ΝΕΑ», 21.9.1970, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ. Το ενοχοποιητικό για τη Χούντα περιεχόμενο του τηλεγραφήματος του Associated Press, που δημοσιεύουν «ΤΑ ΝΕΑ», διαφεύγει της δικτατορικής λογοκρισίας.
«Όρθιος, με τα χέρια ανοιχτά, έβαλε φωτιά στα βρεμένα από βενζίνη ρούχα του και καθώς οι φλόγες τον τύλιγαν, κραύγασε: “Ζήτω η Ελεύθερη Ελλάδα”». Πρόκειται για τον Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη, 22 ετών, από την Κέρκυρα, τριτοετή φοιτητή της Γεωλογίας στο πανεπιστήμιο της Γένουας. Ο Γεωργάκης αυτοπυρπολήθηκε το βράδυ της Παρασκευής σε πλατεία της Γένουας και πέθανε το Σάββατο στο νοσοκομείο Σαν Μαρτίνο, όπου μεταφέρθηκε, συνεπεία των εγκαυμάτων του.. Όπως ανέφερε η αστυνομία, ο Έλληνας φοιτητής στάθμευσε με το αυτοκίνητό του στην πλατεία, έβρεξε τα ρούχα του με βενζίνη κι έβαλε φωτιά. Τέσσερις οδοκαθαρισταί, που εργάζονταν εκείνη τη στιγμή στην πλατεία, έσβησαν τις φλόγες και μετέφεραν τον νεαρό στο νοσοκομείο. «ΤΑ ΝΕΑ»,12.8.1974, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ
Στο σημείο της θυσίας υπάρχει σήμερα μια μαρμάρινη στήλη με την επιγραφή στα ιταλικά: «Η Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα». Αναμνηστική πλάκα στην πλατεία Ματτεότι της Γένοβας
Al Giovane Greco Constantino Georgakis che à sacrificato i suoi 22 anni
per la Libertà e la Democrazia del suo paese.
Tutti gli Uomini Liberi rabbrividiscono davanti al suo Eroico Gesto.
La Grecia Libera lo ricorderà per sempre.
Στον νεαρό Έλληνα Κωνσταντίνο Γεωργάκη που θυσίασε τα 22 χρόνια του για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία της πατρίδας του. Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι σκιρτούν μπροστά στην ηρωική του χειρονομία. Η Ελεύθερη Ελλάδα θα τον θυμάται για πάντα
Για ευνόητης λόγους η Χούντα αποσιώπησε το γεγονός κι επέτρεψε τη μεταφορά της σορού του Γεωργάκη στην Κέρκυρα, μετά από τέσσερις μήνες, φοβούμενη τη λαϊκή αντίδραση. Η πράξη του ήρωα φοιτητή Κώστα Γεωργάκη αφύπνισε τη διεθνή κοινή γνώμη για την κατάσταση στην Ελλάδα, που στέναζε κάτω από την μπότα των Συνταγματαρχών.
Ο τάφος του Κώστα Γεωργάκη βρίσκεται στο Α' Δημοτικό Νεκροταφείο της Κέρκυρας. Μια μικρή πλατεία της πόλης φέρει το όνομά του, ενώ έχει αναγερθεί ένα μνημείο προς τιμήν του.
Να προσθέσουμε ότι ο πατέρας του, τού έστειλε μια επιστολή λίγες ημέρες πριν αυτοπυρποληθεί με την οποία του γνωστοποίησε ότι η χούντα είχε διακόψει την Αναβολή Στρατεύσεως , που είχε λάβει για σπουδές και τον λόγο αυτό θα έπρεπε να επιστέψει στην Ελλάδα.
Η αυτοθυσία του φοιτητή Κώστα Γεωργάκη είναι μοναδικό και ξεχωριστό γεγονός στην αντίσταση κατά της Χούντας, προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μαζί με την απόπειρα εναντίον του Παπαδόπουλου από τον Αλέκο Παναγούλη και την εξέγερση του Πολυτεχνείου .
Ο μεγάλος μας ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος απαθανάτισε τη θυσία του με τους στίχους από το ποίημά του «Η Θέα του Κόσμου»:
«Ντύθηκες γαμπρός φωταγωγήθηκες σαν έθνος.
Έγινες ένα θέαμα ψυχής ξεδιπλωμένης στον ορίζοντα.
Είσαι η φωτεινή περίληψη του δράματος μας,
τα χέρια μας προς την Ανατολή και τα χέρια μας προς τη Δύση.
Είσαι στην ίδια λαμπάδα
τη μια τ’ αναστάσιμο φως
κι ο επιτάφιος θρήνος μας.
Συλλογή: “η θέα του κόσμου”...»
Το γράμμα αυτό και πάμπολλα άλλα στοιχεία περιέχονται στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Γ. Παπούτση,
«Το Μεγάλο Ναι. Υπόθεση Κώστα Γεωργάκη», εκδ. «Κωνσταντίνος»).
