ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΑΓΚΟΣ
Ο φίλος, έγκριτος δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας ασχολήθηκε το περασμένο Σάββατο από τη στήλη του στα «Νέα» με το διπλό ερώτημα α) γιατί ο Αλ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιξαν με τη φωτιά το 2015 –παρά τις προειδοποιήσεις και τις ηχηρές απειλές– θέτοντας σε θανάσιμο κίνδυνο τη χώρα, (β) τι θα συνέβαινε αν τελικά η Ελλάδα έθετε εαυτήν εκτός Ευρωζώνης, όπως επιθυμούσε ο Σόιμπλε. Στο δεύτερο ερώτημα η απάντηση μπορεί να είναι μόνον υποθετική –αν και σήμερα είναι δυνατόν να εξαχθούν συμπεράσματα παρακολουθώντας την αγωνιώδη διαδικασία του Brexit–, αλλά οι ελάχιστες δόσεις αυτοκριτικής από τον Αλ. Τσίπρα (περί αυταπάτης) και από τον Ευκλ. Τσακαλώτο πρόσφατα (περί απειλής που δεν ήταν απειλή), που επισημαίνει ο καλός συνάδελφος και υποτίθεται ότι απαντούν στο πρώτο ερώτημα, δεν είναι πειστικές.
Ο υπογράφων ανήκει στους «κακόπιστους», κατά τον προβακατορικό χαρακτηρισμό του Π. Τσίμα, που πίστευαν ακράδαντα τότε, και δεν έχουν αλλάξει άποψη έως σήμερα, ότι η ηγεσία των συριζαίων είχε σχέδιο να βγάλει τη χώρα από την Ευρωζώνη και πιθανότατα από την Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν το έκανε γιατί ο Αλ. Τσίπρας ήλθε αντιμέτωπος με τις συνέπειες το βράδυ του δημοψηφίσματος και έκανε πίσω. Οχι επειδή είδε το φως το αληθινό και κατάλαβε σε ποια καταστροφή οδηγούσε τη χώρα, αλλά γιατί κάποιοι από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη τον έθεσαν προ των προσωπικών ευθυνών του. Τον τρόμαξαν με λίγα λόγια, με ωμές αναφορές στην προσωπική τύχη που τον περίμενε αν προχωρούσε στο σχέδιό του. Και από εκεί και πέρα μεταβλήθηκε σε αρνί, αλλά και «darling boy», όπως έχει πλέον διαπιστωθεί πανηγυρικά.
Το σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είχε να κάνει τόσο με την οικονομία. Αλλωστε, η συνέχεια απέδειξε ότι πολύ μικρή ήταν η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την οικονομική πραγματικότητα. Είχε να κάνει με την ιδεοληψία που ήταν αποτυπωμένη πεντακάθαρα στις διακηρύξεις του ιδρυτικού συνεδρίου και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Η ιδεοληψία ήθελε αντικατάσταση του δόγματος «ανήκουμε στη Δύση» με το δόγμα «μακριά από τη Δύση». Κυρίως όμως ο σκοπός ήταν η εγκαθίδρυση ενός αυταρχικού καθεστώτος που θα έβρισκε μεγάλα έως ανυπέρβλητα εμπόδια στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η ιδεοληψία χρησίμευε σαν όχημα για την εκπλήρωσή του.
Ο παραπάνω συλλογισμός αποδεικνύεται περίτρανα από τον τρόπο που άσκησαν την εξουσία ο Αλ. Τσίπρας και η ομάδα του από τη στιγμή που έφτασαν σε αυτήν. Προσπάθησαν να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τα μίντια, ανεξάρτητες αρχές και Δικαιοσύνη, έστησαν μηχανισμούς για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά, λάσπωσαν και απείλησαν τους αντιπάλους τους, δίχασαν τον λαό με κάθε ευκαιρία, επέβαλαν να τους υπηρετεί τυφλά το κράτος, λαΐκισαν και λαϊκίζουν σε υπέρτατο βαθμό, είπαν ασύστολα ψέματα. Αυτά μέσα στην Ε.Ε. Φανταστείτε τι θα έκαναν εκτός, χωρίς έλεγχο από κανένα, όπως προσπάθησαν το 2015...
Πηγή:http://www.kathimerini.gr
