Μέσα στην βαριά τη γκρίζα του πυκνότητα,
ένα κλωνάρι ανθισμένο ροζακί,
με Ύπερο και Στήμονες,
τόλμησε να λιαστεί
στα δόντια μιας Αλκυονίδας.
Χιονισμένα τα μαλλιά της, ήλιο λουσμένα,
φύτρα καμιά!
Μόνο για να γνωρίσει τον έρωτα
ξεσηκώθηκε ολόκληρο μελισσολόι.
Συναισθήματα πανάκριβα,
υστερόγραφο προσημειωμένο,
το μελισσολόι έτοιμο να ερωτευτεί
για ένα φιλί.
Πόσο εύκολα μαδούν τα άνθη της αμυγδαλιάς!
Πόσο ευάλωτος ο έρωτας στην παγωνιά!
Κι όμως.
Μόνο για το άρωμα μιας στιγμής,
μόνο για το στίγμα το κιτρινωπό της άμεστης γύρης,
μόνο για τη σταγόνα του μελιού των στημόνων,
μόνο για το αφούγκρισμά του μαζί
αξίζει ένας Γενάρης.
*Από τη συλλογή «Ανθοφορία στιγμών» εκδόσεις Ιωλκός
Πηγή: https://www.fractalart.gr/genaris/
