Μέλια
Ο Απρίλης κι η Αυγή.
Ταίρι νιόνυφο προβαίνει
Ο Απρίλης κι η Αυγή.
Να του στρώσει το προσμένει
Χίλια δώρα ετοιμάζει
Για το ταίρι π’ αγαπά.
Τα ξεθάφτει, και χαλάζι
Πλούτη ατίμητα σκορπά.
Εις τους κήπους άνθη χύνει
Και πουλιά στις λαγκαδιές,
Στα πουλιά τραγούδια δίνει,
Και στα άνθη ευωδιές.
Στο χλωρό χορτάρι αρνάκια
Να χαρούνε προσκαλεί
Και δυο τρία συννεφάκια
Ντύνει με λευκή στολή.
Τη δροσιά κάνει να λάμπει
Σα διαμάντι στα κλαριά,
Άνθος φτερωτό την κάμπη,
Αεράκι το βοριά.
Και τα δέντρα φουντωμένα,
Πράσινα βαθιά, ανοιχτά,
Μόλις βγήκαν νιοβαμμένα,
Απ’ τα χέρια της κι αυτά.
Είν’ η λίμνη πιο γαλάζια,
Πιο καθάρια η ρεματιά,
Πιο πολλά έχ’ η κόρη νάζια,
Και ο έρωτας ψευτιά…
Ταίρι νιόνυφο προβαίνει
Ο Απρίλης κι η Αυγή
Να του στρώσει το προσμένει
Νυφικό κρεβάτι η Γη.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1880, ο Κωστής Παλαμάς δημοσίευσε στο φιλολογικό περιοδικό «Εστία» αρκετά ποίηματα της πρώιμης περιόδου του, που διαπνέονται από μια περισσότερο λυρική διάθεση. Ανάμεσα σ’ αυτά ήταν και ορισμένα ποιήματα για τους μήνες του έτους – μόνο για έξι απ’ αυτούς. Το μήνα Απρίλιο, ο Παλαμά τον συνέδεσε με την Αυγή, το ξεκίνημα της ημέρας, ίσως γιατί είναι ο μήνας, όπου αρχίζει να «ξυπνάει» η φύση, να ξημερώνει ένας καινούριος φωτεινός κύκλος, μετά το σκοτεινό χειμώνα. Το ποίημα γράφτηκε το 1881, όπως υπογράφει ο ίδιος ο ποιητής, όμως δημοσιεύτηκε στην «Εστία» στις 23 Μαΐου 1882.
Πηγή: ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΧΩΡΑΝΕ
Εικόνα από:favim.com
Πηγή: https://averoph.wordpress.com/
