Τέμπη
Έφερες τη φωτιά
καμουφλαρισμένη υπόσχεση
άδικο δειλινό σήκωσε
κατά που μετράει το έρεβος
αυτό το ατέρμονο
σταχτοπορτοκαλί του θανάτου.
Το σώμα που τα γέννησε
ματώνει
ενώ εσύ αψηφάς
των καιρών σου την βουή
άνυδρος στέκεις
από ιστορία, μνήμη και ζωή
χαμένος σαν είσαι
στην φωνή των παιδιών
που ενώθηκαν σε θρήνο.
Συνέχισε να αψηφάς
την ζωή σου την μοναδική
χωρίς δένδρα, ιστορία και παιδιά
είναι σίγουρα γυμνή
πέτρα μόνη από σημασία.
Τι πειράζει
που δεν βλέπουμε
στερέωμα με πράσινες, χρυσές
τις πινελιές των ελαιόφυλλων.
Τι πειράζει
που τα παιδιά μας καίγονται
είναι μιας άλλης ξένης μάνας.
Τι πειράζει
η ύβρις προϋπήρξε του νοήματος .
Σπούδασε τους ποιητές
μίλησαν αντί για το χώμα .
Ανέκδοτο
8/8/2024
Πηγή: https://www.fractalart.gr/tempi/
