Σύνταξη-επιμέλεια: Νίνα Ιβάνοβα
Η αγάπη πέφτει στο χώμα, ριζώνει όταν βρίσκει πρόσφορο έδαφος, ήλιο και βροχή.
Η αγάπη δεν χάνεται, δόθηκε.
Έχω φυτέψει πολλά λουλούδια, μα δεν άνθισαν όλα.
Όμως δεν σταμάτησα να φυτεύω. Κάποια μαράθηκαν από την ξηρασία, αλλά σάπισαν από τις βροχές.
Δεν επιδιώκω πια την άνθηση κάθε λουλουδιού. Έχω πάψει να είμαι πια ο επίμονος κηπουρός.
Επιδιώκω όμως ήλιο και βροχές.
Ευχαριστώ που μου επέτρεψες να φυτέψω στο κήπο σου. Ευχαριστώ για το χρόνο, το χώρο. Για τον ήλιο και τις βροχές, σε ευχαριστώ διπλά.
Τους σπόρους δεν μπορώ να σου επιστρέψω. Την ελευθερία να φυτέψεις τα δικά σου λουλούδια, δεν θέλω να σου την στερήσω. Αυτή πάντα την είχες. Σου δίνω πίσω την ελευθερία που ήταν δεσμευμένη, παγιδευμένη στους σπόρους. Είμαι ελεύθερη και εγώ, επειδή τους συγχώρεσα γι’ αυτό που δεν άνθισαν. Και έτσι λυτρώθηκα.
Σου στέλνω ήλιο και βροχές. Προχώρα και κάνε τα δικά σου λουλούδια να ανθήσουν. Και χαμόγελα. Θυμήσου. Και ξέχνα.
Η ελευθερία είναι μέσα μας.
Μην αφήνεις καμία αρνητική σκέψη να σε δένει πίσω. Ο δρόμος είναι μόνο μπροστά και προς τα πάνω. Εσύ που ξέρεις να πετάς και μπορείς.
Συγχώρεσε τους σπόρους, τα κομμένα λουλούδια, αυτά που μαράθηκαν ή σαπισαν και πέτα. Μα πρώτα από όλα συγχώρεσε τους σπόρους και τα λουλούδια. Αγάπησε τον ήλιο και τις βροχές. Καθάρισε τον κήπο σου για να φυτέψεις ξανά.
Προχώρα, ήρθε η ώρα.
Πηγή: www.tempo.gr
