- Αναδημοσίευση από το προσωπικό facebook του Κυριάκου Δοσαρά
μια μεγάλη Επίδαυρος.
Καθημερινές παραστάσεις
με μικρές και μεγάλες τραγωδίες
ενώ στις κατάμεστες κερκίδες
αποχαυνωμένοι θεατές
βγάζουν σέλφι την ανυπαρξία τους.
Αργά τα βράδια
τα προδομένα παιδιά
ντύνονται τις πιτζάμες τους
και ξεκολλούν βιαστικά
τ' αυτοκόλλητα χαμόγελα
απ' τα κατακόκκινα χείλη τους.
Ο μικρός Νικόλας
με καληνυχτίζει μ' ένα θερμό φιλί.
Σαν άλλος Ιούδας
ξερνάω στο σαλόνι
αμάσητες τύψεις ετών
μαζί με τα τριάκοντα
(δυσκολοχώνευτα) αργύρια.
κδ