Οι μαθητές που μπορούν να κατανοούν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους, μια δεξιότητα που ονομάζεται συναισθηματική νοημοσύνη, έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο.
Αυτό είναι το συμπέρασμα πρόσφατης έρευνας που δημοσιεύτηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Ένωση (American Psychological Association).
Παρότι γνωρίζουμε ότι η υψηλή νοημοσύνη και η ευσυνείδητη προσωπικότητα είναι τα σημαντικότερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά που είναι απαραίτητα για την ακαδημαϊκή επιτυχία, η έρευνά μας υπογραμμίζει έναν τρίτο παράγοντα, τη συναισθηματική νοημοσύνη, που μπορεί επίσης να βοηθήσει τους μαθητές να πετύχουν», δηλώνει η Carolyn MacCann, PhD, του πανεπιστημίου του Σίδνεϊ και βασική συγγραφέα της συγκεκριμένης μελέτης. «Δεν αρκεί να είμαστε έξυπνοι και εργατικοί. Οι μαθητές πρέπει επίσης να μπορούν να κατανοήσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους για να πετύχουν στο σχολείο.»
Σημειώνεται ότι η έρευνα αυτή δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Psychological Bulletin®. Η έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης ως τομέας ακαδημαϊκής έρευνας είναι σχετικά νέα προσάρτηση που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με την MacCann.
Παρότι υπάρχουν αποδείξεις ότι τα προγράμματα κοινωνικής και συναισθηματικής μάθησης στα σχολεία είναι αποτελεσματικά για τη βελτίωση των ακαδημαϊκών επιδόσεων, εκείνη πιστεύει ότι αυτή μπορεί να είναι η πρώτη ολοκληρωμένη μετα-ανάλυση σχετικά με το αν η υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη σχετίζεται με την ακαδημαϊκή επιτυχία.
Η MacCann και οι συνεργάτες της ανέλυσαν δεδομένα από περισσότερες από 160 μελέτες, οι οποίες αντιπροσώπευαν περισσότερους από 42.000 φοιτητές από 27 χώρες και δημοσιεύθηκαν μεταξύ του 1998 και του 2019. Τα περισσότερο εξ αυτών, σε ποσοστό 76%, προέρχονταν από αγγλόφωνες χώρες. Οι μαθητές κυμαίνονταν σε ηλικία από το δημοτικό σχολείο έως το κολλέγιο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι σπουδαστές με υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη είχαν την τάση να παίρνουν υψηλότερους βαθμούς και να έχουν καλύτερες επίδόσεις σκορ στα τεστ από εκείνους με χαμηλότερα επίπεδα συναισθηματικής νοημοσύνης.
Το συμπέρασμα αυτό ίσχυε ακόμα και όταν η έρευνα εστίασε στους παράγοντες της νοημοσύνης και της προσωπικότητας. Το πιο εκπληκτικό για τους ερευνητές ήταν ότι η σύνδεση συναισθηματικής νοημοσύνης και καλύτερων βαθμών ίσχυε ανεξάρτητα από την ηλικία. Όσον αφορά το γιατί η συναισθηματική νοημοσύνη επηρεάζει την ακαδημαϊκή απόδοση, η MacCann πιστεύει ότι είναι το αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων. «Οι μαθητές με υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη ίσως είναι σε θέση να διαχειρίζονται καλύτερα τα αρνητικά συναισθήματα, όπως το άγχος, την πλήξη και την απογοήτευση, που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ακαδημαϊκή απόδοση», δηλώνει η ίδια. «Επίσης, οι σπουδαστές αυτοί μπορεί να είναι περισσότερο ικανοί να διαχειρίζονται τον κοινωνικό περίγυρο, δημιουργώντας καλύτερες σχέσεις με τους δασκάλους, τους συμμαθητές και την οικογένειά τους, όλες τους σημαντικές για την ακαδημαϊκή επιτυχία».
Τέλος, οι δεξιότητες που απαιτούνται για τη συναισθηματική νοημοσύνη, όπως είναι η κατανόηση των ανθρώπινων κινήτρων και των συναισθημάτων, μπορούν να συνοδεύεται από ικανότητες υπεροχής σε συγκεκριμένα θέματα, όπως είναι η ιστορία και η γλώσσα, προσφέροντας στους σπουδαστές ένα πλεονέκτημα σους συγκεκριμένους τομείς, σύμφωνα με την MacCann.
Ως παράδειγμα, η MacCann περιγράφει τη σχολική ημέρα μιας υποθετικής μαθήτριας με το όνομα Kelly, η οποία είναι καλή στη μαθηματικά και την επιστήμη, αλλά έχει χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη. «Η Kelly έχει δυσκολία να διακρίνει όταν οι άλλοι είναι ενοχλημένοι, ανήσυχοι ή λυπημένοι. Δεν γνωρίζει ότι τα συναισθήματα των ανθρώπων μπορεί να προκαλέσουν μελλοντικές συμπεριφορές. Δεν ξέρει τι να κάνει για να ρυθμίσει τα δικά της συναισθήματά» δηλώνει η MacCann. Ως αποτέλεσμα, η Kelly δεν καταλαβαίνει πότε η καλύτερη φίλη της, Lucia, έχει μια άσχημη μέρα, προκαλώντας τον θυμό της με αυτή την έλλειψη ευαισθησίας από την πλευρά της. Ακολούθως, η Lucia δεν βοηθάει την Kelly (όπως κάνει συνήθως) αργότερα στο μάθημα της αγγλικής λογοτεχνίας, σε μια τάξη που συχνά αγωνίζεται επειδή απαιτεί από αυτήν να αναλύει και να κατανοεί τα κίνητρα και τα συναισθήματα των χαρακτήρων στα βιβλία και τα έργα. «Η Kelly νιώθει ντροπή που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αγγλικής λογοτεχνίας που οι άλλοι φοιτητές βρίσκουν τόσο εύκολη. Είναι επίσης αναστατωμένη που της έχει θυμώσει η Lucia. Δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτά τα συναισθήματα και δεν μπορεί να συγκεντρωθεί στα μαθηματικά προβλήματα της επόμενης τάξης της», δηλώνει η MacCann. «Λόγω της χαμηλής ικανότητας διαχείρισης των συναισθημάτων της, η Kelly δεν μπορεί να ξεπεράσει τα αρνητικά συναισθήματα και βρίσκει τον εαυτό της να δυσκολεύεται ακόμα και σε μαθήματα στα οποία είναι καλή». Η MacCann προειδοποιεί εναντίων των εκτεταμένων τεστ των σπουδαστών με σκοπό τον εντοπισμό όσων έχουν χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη, καθώς ενδέχεται να στιγματιστούν οι συγκεκριμένοι μαθητές. Αντί αυτού, προτείνει παρεμβάσεις που θα περιλαμβάνουν ολόκληρο το σχολείο, συμπεριλαμβανομένων της επιπλέον κατάρτισης των εκπαιδευτικών και της επικέντρωσης στην ευημερία και στις συναισθηματικές δεξιότητες τους. «Τα προγράμματα που ενσωματώνουν την ανάπτυξη συναισθηματικών δεξιοτήτων στο υπάρχον σχολικό πρόγραμμα σπουδών θα είχαν μεγάλα οφέλη, καθώς η έρευνα δείχνει ότι η εκπαίδευση λειτουργεί καλύτερα όταν γίνεται από τους εκπαιδευτικούς παρά από εξωτερικούς ειδικούς», τονίζει. «Η αύξηση των δεξιοτήτων του καθένα – όχι μόνο όσων έχουν χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη – θα ωφελήσει όλους», καταλήγει.
Συγγραφέας: Carolyn MacCann
Πηγή: apa.org
Πηγή: https://www.omorfizoi.gr