*Άρθρο του Θανάση Παπανικολάου
-Τουρκικές Αμφισβητήσεις
Με τη συνθήκη του Λονδίνου το 1913 η οθωμανική αυτοκρατορία είχε παραιτηθεί από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην Κρήτη υπέρ των βαλκανικών κρατών Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία, Μαυροβούνιο.
Στη συνέχεια, η Σερβία παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της αυτά υπέρ της Ελλάδας με το πρακτικό Πάσιτς – Βενιζέλου τις 3 Αυγούστου 1913 και η Βουλγαρία παραιτήθηκε και αυτή των δικαιωμάτων της υπέρ της Ελλάδας με την τελευταία παράγραφο του άρθρου 5 της συνθήκης του Βουκουρεστίου όπου αναφέρεται ως εξής: «Συνομολογείται ρητώς ότι η Βουλγαρία παραιτείται πάσης επί της νήσου Κρήτης αξιώσεως».
Στη συνέχεια, η Σερβία παραιτήθηκε από τα δικαιώματά της αυτά υπέρ της Ελλάδας με το πρακτικό Πάσιτς – Βενιζέλου τις 3 Αυγούστου 1913 και η Βουλγαρία παραιτήθηκε και αυτή των δικαιωμάτων της υπέρ της Ελλάδας με την τελευταία παράγραφο του άρθρου 5 της συνθήκης του Βουκουρεστίου όπου αναφέρεται ως εξής: «Συνομολογείται ρητώς ότι η Βουλγαρία παραιτείται πάσης επί της νήσου Κρήτης αξιώσεως».
Η Τουρκία σήμερα, αυθαίρετα και προκλητικά, ισχυρίζεται ότι μετά την παραίτηση των αξιώσεων στην Κρήτη, της Βουλγαρίας και της Σερβίας, αυτή πρέπει να περιέλθει στον προηγούμενο κάτοχο, δηλαδή στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Ενέταξε δε τη Γαύδο και όλα τα νησάκια που περιβάλλουν την Κρήτη, στη λίστα των νήσων που η ίδια έχει γκριζάρει ισχυριζόμενη ότι εφόσον δεν κατονομάστηκαν, άρα δεν συμπεριελήφθησαν στη συνθήκη του Λονδίνου το 1913.
-Σπουδαιότητα της Κρήτης
Είναι γνωστή η γεωπολιτική σπουδαιότητα της Κρήτης λόγω της γεωγραφικής της θέσης, καθότι δεσπόζει στο κέντρο της Μεσογείου με εύκολη πρόσβαση σε Ευρώπη, Αφρική και μέση Ανατολή. Εκτός αυτού όμως, τα τελευταία χρόνια η εύρεση τεραστίων αποθεμάτων υδρογονανθράκων, της δίνει μια τεράστια οικονομική σπουδαιότητα και την καθιστά πόλο έλξης των παγκόσμιων οικονομικών συμφερόντων.
-Τι επιδιώκει η Τουρκία
Η Τουρκία λόγω της γεωγραφικής της θέσης, παρά το γεγονός ότι δεν συμμετείχε σε κανένα πόλεμο μετά το 1922, αντιμετωπίστηκε ευμενέστατα από τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης που την είχαν ανάγκη ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Οι πολιτικοί της Τουρκίας εκμεταλλευόμενοι αυτή τη σπουδαιότητα της γεωγραφικής της θέσης, όλοι ανεξαιρέτως ανέπτυξαν μία στρατηγική που σκοπό είχε να επαναφέρει κάποια στιγμή στο μέλλον τα όρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η Τουρκία να καταστεί η ηγέτιδα χώρα του αραβικού κόσμου. Η αναθεωρητική αυτή προκλητική στάση της Τουρκίας δεν είναι κρυφή, απεναντίας διατυμπανίζεται εντασσόμενη και στο πλαίσιο ενός υβριδικού πολέμου που έχει εξαπολύσει εναντίον όλων προς επίτευξη του στόχου της.
Στο πλαίσιο αυτό είναι που διεκδικεί εδάφη και θάλασσες από τα γειτονικά κράτη αφού προηγουμένως έχει ισχυροποιήσει τις ένοπλες δυνάμεις, ακολουθώντας ένα πολυετές πρόγραμμα ανάπτυξης της αμυντικής της βιομηχανίας. Οι Τούρκοι εκμεταλλευόμενοι την σύγχυση που επικρατεί λόγω της παγκόσμιας γεωπολιτικής ανακατάταξης, προσπαθούν να επιτύχουν τους σκοπούς τους, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα.
Βλέπουμε να κινούνται επιθετικά στο Ιράκ και στη Συρία καθώς και στην Κύπρο το τελευταίο διάστημα. Διατυμπανίζουν συνεχώς, παρά τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου, ότι και αυτοί έχουν δικαίωμα στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που εντοπίστηκαν στην ανατολική Μεσόγειο.
Θεωρώντας δε ότι έχουν διευθετήσει την εκκρεμότητα με τους Κούρδους στην Συρία, συνεχίζοντας τις παράνομες έρευνες στην Κύπρο, προχώρησαν σε μία άνευ προηγουμένου πρόκληση αυτή τη φορά αμφισβητώντας και διεκδικώντας περιοχή ελληνικής υφαλοκρηπίδας, νότια της Κρήτης. Με αυτό τον τρόπο αγνοούν τελείως την ύπαρξη του συμπλέγματος του Καστελορίζου, της Ρόδου,της Καρπάθου και της Κρήτης, ισχυριζόμενοι προκλητικά ότι αυτά τα νησιά δικαιούνται μόνον χωρικά ύδατα.
Για να το πετύχουν αυτό, έκαναν συμφωνία με την Λιβύη η οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε εμφύλιο πόλεμο. Η συμφωνία αυτή είναι παράνομη καθότι υπογράφηκε από την κυβέρνηση της Τρίπολης (πρωτεύουσα της Λιβύης), χωρίς όμως την έγκριση της βουλής αντιπροσώπων, όπως προβλέπεται. Σημειωτέον ότι η Βουλή των αντιπροσώπων έχει συνταχθεί με την πλευρά των αντιπάλων της κυβέρνησης της Τρίπολης. Η Τουρκία στηρίζοντας την κυβέρνηση της Τρίπολης έχει στείλει τεράστια στρατιωτική βοήθεια και στρατιωτικούς εκπαιδευτές να συνδράμουν, καθόσον πριν δυο μήνες κινδύνευσε να καταληφθεί και η Τρίπολη από τους αντιπάλους. Αυτή τη βοήθεια λοιπόν, εξαργύρωσε η Λιβύη υπογράφοντας αυτή την παράνομη συμφωνία, η οποία κλέβει ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και «δίνει» την δυνατότητα για παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή.
-Ελληνική αντιμετώπιση
Βλέπουμε ότι η Τουρκία συνεχώς αυξάνει τον ρυθμό των προκλητικών ενεργειών της, προς όλες τις γειτονικές της χώρες παραβαίνοντας το διεθνές δίκαιο, χωρίς να αντιδρά το διεθνές σύστημα και ως εκ τούτου, να μην υφίσταται κάποια συνέπεια.
Παίζοντας το παιγνίδι των Ρώσων με την απαράδεκτη ανοχή του Τράμπ και την αδράνεια της ΕΕ, ο Ερντογάν αποθρασύνεται και έχει αναδειχθεί, όπως ο ίδιος δηλώνει, ο παίχτης που ρυθμίζει το παιχνίδι στην περιοχή βασιζόμενος στην στρατιωτική του ισχύ.
Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει την τακτική αντιμετώπισης της Τουρκίας με μία κατευναστική-υποχωρητική-φοβική πολιτική επικαλούμενη το Διεθνές Δίκαιο, χωρίς να βάζει κόκκινες γραμμές στην επιθετικότητα του Ερντογάν.
Αυτή η στάση οδήγησε την Τουρκία στην ακραία ¨συμφωνία¨ με τη Λιβύη, καθώς αγνοεί προκλητικά την ύπαρξη των ελληνικών νησιών.
Η ελληνική στάση πρέπει επιτέλους να αλλάξει, διότι θα υπάρξουν στο μέλλον οδυνηρά αποτελέσματα για τη χώρα μας.
Για να γίνει αυτό μετά την ωμή πρόκληση και αμφισβήτηση των Τούρκων, πρέπει άμεσα η Ελληνική κυβέρνηση,
1) Να στείλει σαφές μήνυμα προς την Τουρκία, προειδοποιώντας την ότι, δεν θα ανεχτεί καμία περαιτέρω προκλητική ενέργεια στην ανατολική Μεσόγειο και ότι αν αυτό συμβεί, θα αντιδράσει με οποιοδήποτε μέσο για να διασφαλίσει την κυριαρχία της και τα συμφέροντα της.
2) να προβεί σε άμεσες ενέργειες για ανακήρυξη της ΑΟΖ και οριοθέτησή της με την Κύπρο και την Αίγυπτο.
3) να προβεί σε προγραμματισμό και εκτέλεση, ευρείας κλίμακας αεροναυτικών ασκήσεων στην αμφισβητούμενη περιοχή, με συμμετοχή αν είναι δυνατόν δυνάμεων του Ισραήλ και της Αιγύπτου.
4) να ενδυναμώσει τις τριμερείς σχέσεις με Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο και να καταβάλει ακόμα μεγαλύτερη διπλωματική προσπάθεια για διεθνοποίηση των τουρκικών προκλήσεων.
5) να προβεί σε άρση της αναγνώρισης της κυβέρνησης της Τρίπολης, με ταυτόχρονη αναγνώριση των αντιπάλων τους (στρατάρχη Χαφτάρ), καθώς και πρόσκληση του Χαφτάρ για να επισκεφτεί άμεσα την Ελλάδα.
6) να λάβει άμεσες αποφάσεις για την υποστήριξη και την αναβάθμιση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων με μεγαλύτερη έμφαση στο ναυτικό.
7) άμεσα να μεριμνήσει για την περαιτέρω ενίσχυση και αναβάθμιση της ναυτικής βάσης της Σούδας καθώς και άλλων σταθμών ανεφοδιασμού και υποστήριξης σε όλη την Κρήτη.
Πρέπει επιτέλους η Ελλάδα να δείξει προς την τουρκική πλευρά ότι, είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει τις οποιεσδήποτε προκλήσεις δυναμικά. Μέχρι σήμερα η Τουρκία έχει δείξει ότι, εκμεταλλεύεται την αναποφασιστικότητα και την αδράνεια που δείχνει η Ελληνική πλευρά, η οποία επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο το οποίο η Τουρκία προκλητικά παραβιάζει στηριζόμενη στην ισχύ της.
* Ο Θανάσης Παπανικολάου είναι αντιπτέραρχος εν αποστρατεία και πολιτικός/στρατιωτικός αναλυτής, με τεράστια πείρα σε τέτοιου είδους θέματα.
Πηγή: https://www.voucherergasia.gr/
