ΑΡΘΡΟ ΑΠΟΨΗΣ: «ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ Ή…ΑΣΥΛΑ; ΤΙ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ;»

Οι αυτοχαρακτηριζόμενοι ως «προοδευτικοί», «αριστεροί», «δημοκράτες» στελέχη και υποστηρικτές της σημερινής κυβέρνησης, θα ήθελα να μου λύσουν μια απορία, την οποία θα διατυπώσω παρακάτω.

γράφει ο Γεώργιος Χατζηαθανασίου

(Ιατρός Καρδιολόγος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Ιωαννίνων)

Στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ υπάρχουν πολλοί φοιτητές που έχουν την επιθυμία, να σπουδάσουν σε υψηλό επίπεδο και σε πολιτισμένο περιβάλλον.
Να σπουδάσουν σε ένα σύγχρονο Πανεπιστήμιο εφάμιλλο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών. Σε ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου θα λειτουργεί απερίσπαστη η εκπαιδευτική διαδικασία, χωρίς τοξικομανείς και διακινητές ναρκωτικών, χωρίς κατασκευαστές βομβών μολότοφ, καταληψίες και τραμπούκους που κάνουν βανδαλισμούς και βιαιοπραγίες, εμπόρους λαθραίων και άλλες προστατευόμενες …δημοκρατικές δυνάμεις.

Οι μαθητές νόμιζαν ότι έδιναν εξετάσεις για να μπουν σε Πανεπιστήμιο και τελικά μπήκαν σε …άσυλο! Αφήστε που υπάρχουν και μερικοί καθηγητές που θέλουν να κάνουν μάθημα! Πείτε το εσείς ιδιοτροπία, αλλά θέλουν να διδάξουν οι άνθρωποι, να μεταδώσουν γνώση και να κάνουν έρευνα. Αυτοί οι φοιτητές και οι καθηγητές τους, έχουν κανένα δημοκρατικό δικαίωμα, εκτός από το να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό; Με ποιον ακριβώς τρόπο προστατεύεται το δημοκρατικό δικαίωμά τους στη μάθηση και στην ακαδημαϊκή πρόοδο;

Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών σε μία αστική δημοκρατία είναι δεδομένη σε όλους τους χώρους. Μπορεί κανείς να διαδηλώσει, να δημοσιεύσει επιστολή-άποψη σε εφημερίδες ή ιστοσελίδες, να οργανώσει ομιλίες ή εκδηλώσεις, να ανήκει σε συλλόγους και συλλογικότητες κάθε είδους, να εκφράζεται ελεύθερα στα κοινωνικά δίκτυα, να διακινεί βιβλία, ή έντυπα με οποιαδήποτε ιδεολογική χροιά. Συνεπώς, όταν όλη η χώρα σε μία δημοκρατία αποτελεί ένα « άσυλο ελεύθερης διακίνησης ιδεών» γιατί χρειάζεται ένα ξεχωριστό άσυλο στα Πανεπιστήμια; Σήμερα το άσυλο το χρησιμοποιούν σαν προστασία όσοι παρανομούν, ή επιδίδονται σε τραμπουκισμούς ή βανδαλισμούς μέσα στα πανεπιστήμια. Υπήρξαν μάλιστα και χαρακτηριστικά περιστατικά ξυλοδαρμού καθηγητών και εκφοβισμού φοιτητών.

Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να διώκονται οι απόψεις και οι ιδεολογίες. Πρέπει ωστόσο να αποτρέπονται και να τιμωρούνται άμεσα οι παράνομες πράξεις. Στη δημοκρατία δεν διώκεσαι για τις ιδέες σου. Διώκεσαι όταν καταστρέφεις δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, όταν διακινείς ναρκωτικά, όταν δέρνεις, απειλείς ή παρεμποδίζεις βίαια την εκπαιδευτική διαδικασία, που γίνεται με έξοδα του φορολογούμενου πολίτη, ή όταν καταλαμβάνεις ένα δημόσιο χώρο που δεν είναι «τσιφλίκι» σου.

Επιπλέον αφού το πανεπιστήμιο είναι δημόσια περιουσία, πως γίνεται μία «αριστερή» κυβέρνηση να μην προστατεύει την δημόσια περιουσία, που ανήκει συνολικά στον ελληνικό λαό;

Η ιδεολογία τους υπερασπίζεται τα δημόσια αγαθά και τη δημόσια περιουσία, αλλά δεν προστατεύουν το δημόσιο πανεπιστήμιο. Αντιφατικό φαίνεται αυτό, αλλά ποιος ενδιαφέρεται;

Πως γίνεται να διαφωνούν με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και να επιτρέπουν ένα καθεστώς ασυδοσίας και ανομίας που υποβαθμίζει το δημόσιο πανεπιστήμιο; Η υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων δεν ενισχύει τη ζήτηση για ιδιωτικά; Και άλλη αντίφαση; Μία από τις πολλές αντιφάσεις, που κυριαρχούν σε μια χώρα όπου το αυτονόητο έχει γίνει το ζητούμενο! Σε μία παρακμιακή Ελλάδα, όπου η λογική, η ειλικρίνεια, η εντιμότητα, ο πατριωτισμός και η αξιοκρατία αποτελούν άγνωστες λέξεις για την πλειοψηφία του πολιτικού της προσωπικού.

Πηγή: https://www.tromaktiko.gr