Βαρέθηκα να στύβω το λίγο και πάντοτε να βγάζω από αυτό πολύ.
Βαρέθηκα να είμαι εκεί για όλους, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή χωρίς να κάνω ‘’κιχ’’.
Βαρέθηκα να είμαι κάτι το δεδομένο.
Βαρέθηκα να βασίζονται όλοι πάνω μου και εγώ να μην έχω κάπου να στηριχτώ.
Βαρέθηκα να νιώθω τύψεις, ενοχές, κάθε φορά που λέω ‘’όχι’’, κάθε φορά που λέω ‘’δεν μπορώ’’.
Δεν είναι ότι δε θέλω να προσφέρω. Δεν είναι ότι δεν έχω αγάπη μέσα μου. Αλλά άνθρωπος είμαι και εγώ και σπάω…
Έτσι και τώρα… Μπούκωσα. Κουράστηκα. Για αυτό και ξέσπασα. Για αυτό τα λέω όλα αυτά…Βαρέθηκα…
Τέλοσπάντων.
Μην με παρεξηγείς. Κατάλαβέ με…
Αύριο, πρώτα ο Θεός, ξημερώνει μια καινούρια μέρα…
Καλό σου βράδυ.
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος
Ψυχολόγος M.Sc.
Πηγή: https://e-psyxologos.gr
